همشهری آنلاین، شقایق عرفی‌نژاد: این نمایش که پیش از این هم اجرا شده و در بخش مرور جشنواره حضور دارد، اقتباسی است از چند رمان و نمایشنامه که نویسنده و کارگردانش می‌گوید آنها را کنار هم گذاشته است. امین سعدی بعد از اجراهای موفقیت‌آمیز ساپو تصمیم گرفته این نمایش در جشنواره تئاتر هم اجرا داشته باشد. با او در باره این نمایش و حضور در جشنواره صحبت کردیم.
از ایده و نوشتن متن شروع کنیم. متن چطور شکل گرفت؟
من داشتم رمان مغازه خودکشی را می‌خواندم. در این رمان مادری هست که برای بچه‌هایش قصه می‌خواند و بعد به آنها می‌گوید فردا شب در باره ساپو برایتان قصه می‌گویم. من دنبال این رفتم که شخصیت ساپو کیست. یادم افتاد در رمان «مالون می‌میرد» از ساموئل بکت این شخصیت وجود دارد. این رمان ۴ داستان نیمه تمام دارد که یکی از آنها داستان ساپوست. البته یک ایده اجرایی قبل از این داشتم که راجع به رنج بشریت بود. این داستان به من جهت داد و ساپو را خلق کردم.
پس می‌توانیم کار شما را برداشتی از مغازه خودکشی و همینطور مالون می‌میرد بکت بدانیم؟
شاکله کار مالون می‌میرد است. در واقع از کارهای بکت مثل در انتظار گودو و مالون می‌میرد اقتباس کرده‌ایم و همین طور مغازه خودکشی. ولی اصولا ضد قصه کار کرده‌ایم. نمایش ما در اصل یک روایت موتیف وار بین این داستان‌هاست. وقتی کارهای یک نویسنده را مطالعه می‌کنید، متوجه ربطی بین آثارش می‌شوید. ما هم این ربط‌ها را پیدا کردیم و روایت‌هایی را در کنار هم گذاشتیم.
تمرین‌ها چقدر طول کشید؟
نوشتن نمایشنامه ۳ ماه زمان برد و ۸ ماه هم تمرین کردیم. البته در طول تمرین هم متن تغییراتی کرد و کامل‌تر شد.
شما این کار را قبل از این هم اجرا برده‌اید. چه شد که در جشنواره هم حضور دارید؟
اردیبهشت و خرداد امسال نمایش ساپو را در تماشاخانه نوفل لوشاتو اجرا کردیم که استقبال خیلی خوبی هم از آن شد. بعد از آن هم از طرف تئاترشهر دعوت شدیم تا در سالن سایه اجراهای محدودی داشته باشیم. بلیت این اجراها هم کاملا پیش فروش شد. ضمن این که از طرف اساتید هم تشویق شدیم. به همین دلیل تصمیم گرفتیم در جشنواره هم اجرا داشته باشیم.
این اجراها نسبت به اجراهای قبلی تغییر کرده‌اند؟
نه. فقط فضاها را روتوش کردیم و تر و تمیزتر شد. ولی محتوا و بازیگران همان هستند.
کار شما در بخش مرور قرار دارد. نظرتان نسبت به این بخش چیست؟
خوبی این بخش این است که بچه‌ها می‌دانند امکان دیده شدن در جشنواره را دارند. به هر حال یک سال زحمت گروه‌ها در جایی دیده می‌شود.
فکر می‌کنید در بخشی نامزد جایزه بشوید یا جایزه‌ای دریافت کنید؟
به جایزه فکر نمی‌کنم. کیفیت کار برایم مهم است. این که زحمت گروه دیده شود و همه چیز سر جایش باشد، برای من خیلی مهم است. البته هر آدمی دوست دارد مورد تشویق قرار بگیرد. ولی ما به آن فکر نکرده ایم.
نظر شما